ESKİMİŞ GÖKKUŞAĞI
En olmayacak günde geldin tazeledin gönlümü
Alýp kaldýrdýn beyhude gülüþlerimi düþtüðü yerden
Sevilmekten eskimiþ gökkuþaðý gibi hissettim kendimi
Dokunduðum her yerde seni hissediyorum
Hayallerimin meltemlerine hapsettim seni,
Süzülüp kahrýmdan kalbime doðru
Uzaktan seviyorum seni, kokunu alamadan,
Sürgün günlerimde seni özlerken
Seni alýp uzaklara giden gökkuþaðý treni
Yorgun yaðmurlar gurbetlere kavuþuyor
Gözlerini kapayýnca açmak istemezsin
Dönüp dolaþýp deðmesinler hayallerime
Zaman götürürken aþkýn hasatlarýný
Sürgün treninde hasta düþtüm gurbette
Gönlüme hazan renkli gökkuþaðý düþtü
Beyhude aþklarla geçerken ömrüm
Sahil kahvesinde aþkýn semaveri yanýyor
Kalbimin rýhtýmýný hasret kasýrgasý kuþatmýþtý
Akasya aðaçlarýnda meltemin ýslýklarý çalýnýyordu
Derbeder aþklar rüyanýn kadife mevsiminde
Semaverin gönül ateþi kalbin kanserine düþmüþ
Zamanýn gülüþleri sahipsiz bakýþlarda soluyordu
Kýr kahvesi lavanta harmanýna uðramýþtý
Bulut kervanlarý denizin yamacýna yaslanýyor
Artýk gurbet treni kalkmýþ istasyondan
Meçhule gidiyor raylarýn çýðlýðýnda
Hiç umudu yokmuþ gibi aðlaþarak yol alýr
Sürgün sevinçler kalbimde külleniyor
Senden son mektup geldi mahpushaneye
Aþkýn bütün çiçekleri açmýþ mektubunda
Zarfýndan bergüzar fotoðrafýn çýktý
Bahar gelmiþti mahpushane günlerime
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.