İlmek ilmek nakış nakış dokuyalım aşkımızı
Hep kendinle vurup yüreðinden kovuyorsun beni,
Neden yar neden sürekli yasaklýyorsun beni kendine,
Yapma ne olur çok geç olacak eðer geri dönmezsen,
Uzaktan seyrettiðim karlý daðlarýn zirvesi gibi kalma,
Mesafeler hep cayýr cayýr yakmýþtýr içimde bir yerleri,
Aslýnda hiç acýtmýyorki yokluðun diyebilseydim keþke,
Bir kavuþup sarýlabilsek bütün zamanlar duracak,
Yaralarýmýzýn hepsi bir bir iyileþecek biliyorum,
Hadi öyle gelki sensizlik utancýndan alýp baþýný gitsin,
Saklýmda olan sevdan ukte olup kalmasýn içimde,
Bak adýný duyuyorum sanki her yürek atýþýmda,
Yüreðini yüreðime emanet edeceðini düþündükçe,
Titreyen bir yapraða sýkýca tutunan çið tanesi oluyorum birden,
Çocuklarýn ellerinden gökyüzüne süzülen balonlar olup uçuyorum,
Hadi ellerin yüreðimden yüreðine giden bir sevda köprü olsun,
Yüreðimizde nakýþ nakýþ ilmek ilmek dokuyalým aþkýmýzý,
Her ilmekte her nakýþta seni hep seni anlat hiç usanmadan bana,
Ben adýna þiirler yazýp kulaðýna fýsýldayayým usulca,
Sonra gülüþünden hiç durmadan doyasýya öpeyim yar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
SongülL Büyükpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.