Yeter bu hasret! Yeter! Ya gecenin birinde Ya sabahýn köründe Çýkýp geleceðim bir gün Elimde pembeden mora çalan Çok sevdiðin güllerle...
Güneþi tutsak edeceðim Sadece ikimiz için doðacak Görüþ günü bile olmayacak esaretinde Müebbeti Müebbetimiz olacak Baðlayacaðým zincirlerle...
Ardýma dökerken yalnýzlýðý Deðitþireceðim alýn yazýsýný Bir deniz arayacaðým sonra Mavisi köpük köpük Kýyýsýnda yalnýz ikimizin olduðu Balýkçý aðlarýndan zulaladýðýmýz olgun midyelerden incilerle...
Havayý öyle bir koklayacaðým ki, Bizden baþka kimse koklamasýn diye Baþýmýz dönecek oksijenden Sýcacýk anlar yaþayacaðýz birlikte Ýçinde sorular olmayan Sevgilerle...
Hayat bu iþte! Hep el, ele yürek yüreðe olacaðýz Birlikte varacaðýz sabahlara Bazen göz göze saatlerce kalacaðýz Uðraþmayacaðýz, bitmek tükenmek bilmeyen Kýsýr döngülerle...
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.