Yorgundu bu þehir caddeleri,kaldýrým taþlarý, sokak lambalarý bile Parklarýndaki akasyalarý Yana düþmüþtü dallarý. Bedenim’in yorgun, kollarý gibi. Yorgundu taþý topraðý kim bilir ne acýlar gömmüþtü, kara baðrýna. Ne fýrtýnalar yaþamýþtý denizi, aðlýyordu deniz kýzý efsaneleri Dalgalarý yorgundu denizin, hüzün kokuyordu yosunu, vurdukça sahile. Hasret taþýyordu, estikçe denizin meltemi. Siyahýn matemine bürünmüþtü mas mavi geceleri bu þehrin. bir tek sen yoktun, bense yapayalnýzdým. kalabalýðýnda mahþerin.
Ýbrahim Yuka 25.07.2013/Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
***Birgünmutlaka... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.