Bir ömür ki yaþanýyor bugün ya da yarýn,
Düþünmüyoruz belki de yarýndan da yakýn,
Yaratýlanlara insanlýðýný bir ömür gibi takýn,
Gün gelince ne þekilde öleceksin kim bilir?
Yaþamda bil yaratýlýþ ta asýl olan görevini,
Boþuna heba etme ömür denen sermayeni,
Kulaðýný aç iyi dinle anla bütün söyleneni,
Son an gelince düþünür akýllanýrsýn kim bilir?
Hiçbir yaratýlan olmadý asla Dünya da ebedi,
Dünya acýlarla dolu hiçbir kimseyi güldürmedi,
Fani yalandý kendisi de sadece bir misafirdi.
Zaman gider son an gelince anlarsýn kim bilir?
Düþün ve anla hiç gerek yok bolca hiç hýrsa,
Üç günlük ömründe nasibinde rýzýkta varsa,
Ölüm tüm fanilere yüklenmiþ madem haksa,
Boþu olan yaþam sonunda ne olacak kim bilir?
Yaþamda bazen ters düþer tükenirken umutlar,
Zaman akýp giderken zirve yapar yamuklar,
El aman dilemek için Yaratana açýlýr avuçlar,
Hayalden uzak gerçek olur mu umutlar kim bilir?
Kýsa olan ömründe makam mevkilerde yaþarsýn,
Hep güleceðim deyip duygusallaþmaz anlamazsýn,
Kendini kaybedip zevk ve neþelerde zirve yaparsýn,
Yaþadýklarýnýn hepsi bir gün nasýl bitecek kim bilir?
Yapraklarý sararan aðaçlar baharda yeþerir,,
Kýþý gören kuþlar mevsimlik yerini deðiþtirir,
Yaþamda her þeye sabretmek örülen ilmektir,
Þu an varsýn yarýna ulaþmaya izin var mý kim bilir?
Nasihat deðil sadece derim gerçek budur sana,
Çok geç olmadan toparla aklýný artýk baþýna,
Kendine hakikat yolu çiz varmadan yolun sonuna,
Zamaný ve aný belli olmaz ölüverirsin kim bilir?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.