Tenhadaki gölgelere tutunmustu gece Kirpiklere cýlýz bir ýþýk indiðinde Çaðlamýþtý bedenlerde en büyük hevesiyle aþk Bir ay tutulmuþtu bir de mühürlü o gece.
Kimseye deðildi yeminler ruh aþkýna köle Mey sensen içtiðim, ben ki büyük bir meyhane Ev bark ocak yok, avare gezer bu beden Batýrsan da dikenlerini ruhum kokuna köle.
Mavi bir düþe açýlmýþtý bulutsuzdu gece Bir sarmaþýk sarýlmýþtý en gizli düþlere Bir daha bir daha gönüllü gönüllü aldandý yürek Bin fýsýltýya, bir sessizliðin yorganý oldu gece
En bedevilerle dermansýz yürüdü bu köle Güneþ sensen yakan, ben ki büyük bir serap bu çölde Soy yok sop yok seninle yeniden doðdu bu varlýk Ýnkar etmez, korkmaz gölgene adýmlanýr bu köle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel yunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.