haziran ağı
tok yatan þaþýn eline
su verdi güçsüzlük
doðada benliðine kapýlan gýda
susarken ölüme yenilmiþ an’larýyla
çýðlýkta sessiz i mgeler türerken
yüksekten uçana gölge düþer mi?
mili sýkýþýrken geri cekilen
bedevi bir yýðýn otlatýr dilinde
samaný saman yapan haziran
yaðmurda ýslanmayan
buzu çürütür
ne istediðini bilmeyen
kar’tonda sýkýþýr
üþürken veli kudretinde
mecnun leylasýz
züleyha yusufsuz korunmaz ki
ihanete boðulan ellerde
allah’ý unutur her çift
çift taraflý darbeyle
ki o zaman karpuzun dilimlerinde
unutulur sevgi tanecikleri
elin gözlerinde
boðulurken
baðlanan yürekler
oturan dibinde
sade örümcek aðý
kahkaha dilinde mýrzak
mendili atarken allaya
zorluk aþýlýr ufuk A’yla
daðý aþan geriye döndükçe
yalaný incitir
sanat mý?
biraz cekingen
nizama gösterge üreten
cebirin kadýnýmsý kokularýný
korkuya uzatarak
boy gösterir kopan mermiye
ceketi yüzde saklayan arayýþ ister
her arayýþ alçaktýr
bedene giydirilemeyen
cesaret katýldýr
atýlmayý bilmeyen saklanmayý da bilmez
bu yüzden her þiirin
bir fýkrasý bir de fýkrasý vardýr...
satmadan hiçbir harfi
mak’ý gizli býrak yüklemlerin
kesen gözdedir
mutluluðu yaldýzlatýr yüzün sandýðýnda
duvara dayanmýþ sura
güce akan hacim gerek
bini bindirmeden beyazýna
kefeni giymeden ölüme müjde gerek
sönmeden hicbir yasam sevinci
cile ceken ferahlýktan
yol sunmak
doðan bebeðe yol acmak gerek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.