Gecelerde
Kýzýl kan olunca gurubun rengi,
Ufuklarý aþýp, kal gecelerde.
Ara bul, o eþsiz zevki, ahengi,
Ýlâhi naðmeler, çal gecelerde.
Býrak dünde kalsýn, dünkü davayý,
Anlamaya çalýþ, gülü rânâyý,
Bilmek istiyorsan asýl manayý,
Tevhit deryasýna, dal gecelerde.
Gönül semasýna inince O nur,
Aç koyma kalbini, Zikirle doyur,
Muhammed izini sürenler, bulur,
Gönülden gönül, yol gecelerde.
Gerçek Müminlere yakýþýr tarzda,
Arif; tenezzüle iner niyazda,
Derdiyle inleyip, kavrul alazda,
Aþkýyla sararýp, sol gecelerde.
Kendine kendini, kendin sorarsan,
Aslýný bilmeye kafa yorarsan,
Müþküllerle dolup, cevap ararsan,
Musa ol Hýzýr’ý, bul gecelerde.
Bir kere parlarsa sönmez o ýþýk,
Koyu karanlýða nur olur âþýk,
Gönlüne Hükümdar olursa mâþuk,
Gafletle uyumaz, kul gecelerde.
Hicran acýsýný dindirmek için,
Vuslatý içine sindirmek için,
Yaralý; yüzünü güldürmek için,
Fecir süvarisi, ol gecelerde.
11.01.1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.