KISKANDIM

Geç kaldým vuslata mecnuna döndüm
Çölde sana esen yeli kýskandým
Savrulup daðýlýr kumral saçlarýn
Yüzüne dökülen teli kýskandým

Çekilmez dumansýn karlý daðýmda
Ömrümü adadým gençlik çaðýmda
Gonca güldün açan saklý baðýmda
Dalýna uzanan eli kýskandým

Sensizliði yaþar derde banarým
Her nefes alýþta durmaz anarým
Söylemesin kimse sonra yanarým
Adýný söyleyen dili kýskandým

Yoluna kurbandýr anla bu fani
Kýymetin bilemez acýtýr teni
Hoyratça kucaklar incitir seni
Kemer olup saran beli kýskandým

Ayrýlýk kadermiþ bahane buya
Gülüþün kalsaydý bana hediye
Gelmez oldun sýlam yâd eller diye
Yürüdüðün tozlu yolu kýskandým

ARÝF BARAN (ARÝFCE)


Sosyal Medyada Paylaşın: