Boynu bükük yaþarken, yalnýzlýkla baþ baþa Gecenin sessizliði, bir an öptü alnýmdan Bir buse ki tuz bastý, gözümden akan yaþa Güneþ toplanmýþ gibi, bir köz düþtü baðrýmdan Selamýný getirdi, gurbet ele sýladan Kýzýl bir gül kokladým, özenmiþti yaradan...
Dudaklarýmda tadýn, ruhumda özlemin yar Sen diye ölüyorum, sesimi kimler duyar? Eller gibi terk edip, býrakýp gittin aðyar Takvimleri eskittim, gezerken diyar diyar Kuru bir selam ile, gül toplanmaz sýladan Kýzýl bir gül kokladým, özenmiþti yaradan...
Gözlerimdeki nemler, sevmiþ delicesine Ne gündüze yar oldum, ne siyah gecesine Gözümde tütüyorsun, hiç gitmemecesine Billahi dinmez acýn, yazsam her hecesine Bülbülün sevdasýna, haber yolla sýladan Kýzýl bir gül kokladým, özenmiþti yaradan...
Aksi bir söz söyleme, söyledin de ne oldu? Sana taktýðým güller, benle birlikte soldu Öperken dirildiðim, mazim yanýp mahvoldu Okþadýðýn kýr saçým, þimdi beyazla doldu Aklaþan her teline, ayna gönder sýladan Kýzýl bir gül kokladým, özenmiþti yaradan...
Deniz küsmüþ halime, bu ada sensiz dilsiz Dinmiyor göz yaþlarým, dudu dillerim sessiz Ben halimi anlattým, ne haldeyim bak sensiz Þimdi sen ne haldesin, mutlu oldun mu bensiz? Mavileri giyinip, bir haber sal sýladan Kýzýl bir gül kokladým, özenmiþti yaradan...
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN Ýkibinonüçyýlýnýn/yirmibeþtemmuzu/Kuþadasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.