________________‘’alev yalnýz ben yalnýz(ým)’’ dedi.
gözlerinden çýkan alev tutuþturdu zamaný sýçradý saçlarýna sevgilinin tellerine deðen yalnýzlýðýn elleriydi alev akýtýyordu parmak uçlarý gurur kisvesi bembeyaz yükselirken göðe kýzýl gölgesi düþüyordu yalnýzlýðýn yere
günce alýyordu alev tutuþuyordu inerken perde içi ürperiyordu alevin titrek içi ürperiyordu yalnýzlýðýn sönüyordu küllenen gün savuruyordu keþiþleme alev ve yalnýzlýðý
susuyordu þair -Tristan Tzara-
alev kýsýyorken gözlerini i mgelerin derdi yalnýzlýk sevgilinin derdi saçlarý alev alev suskunluk
ahh Tzara, ahh alev hükümdarý
tacýna yakut yalnýzlýk susmak da neyin nesi eriyorken sevgilinin nefesi yalnýzlýðýn gözleri vururken alev saatini alev ritmine yalnýzlýk dansý