"Ýnsan olan herkesin kendini, adaletsiz bir dünyaya mahkum eden, tanrýlara karþý savaþmak boynunun borcuydu."
Öyle bir karanlýktý ki Iþýk henüz yoktu Yürek bunaltýlý, çýktý aramaya Masallardan aþýrýp giriþi Az gitti, Uz gitti. Yollarda rastladýðý çocuklara sordu “Iþýk nerede?” Elleriyle gösterdi çocuklar.
Ejderhalarla kýrk gün kavga etti, Ormanlarýn derinliklerinde. Prometheus oturup kýrk gün seyretti kavgayý, Elleri baðlý.
Tanrýlar taht teklif etti, Tanrý kumaþýndan, Tanrý sertliðinde. Çocuklarýn umutla parýldayan yüzü Gelmese gözlerinin önüne Satacaktý Ruhunu tanrýlara. Çýkýp tanrý daðýnýn tepesine, Oturacaktý tahtýna. Olamadý tanrý gibi zalim, Gerilirken insan çarmýha.
Karanlýk çaðlar aþtý yürek, Aramak için ýþýðý çöllerden geçti. Ýçinde ‘Kerbela’ yangýný Kurumuþ derelerin Olmayan sularýndan içti Az gitti, Uz gitti. Iþýk henüz yoktu.
Adaletsizlik çoðaltýyor karanlýðý Doðuruyor her þey kendi karþýtýný
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadık Aygül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.