Adým adým dünya Baþlarken hiçtik aslýnda Yokluk olmaktan varlýða alýþtýk Ellerimizi ayaklarýmýz kullanmayý öðrendik Gerçekte yýldýzlara dokunamayacaðýmýzý öðrendik Büyüdük sonlarýnda Hayallarin gerçek olmayacaðý öðrendik Dünya düz deðil de yuvarlak olduðu öðrendik Daha daha büyüdük sonlarýnda Bazen at gibi sýnav maratonlarýn koþtuk Bazen de aþk dünyasýna yelkenler açtýk Büyüdük adam olduk deyince Sorumluluklarý taþ gibi sýrtýmýza yüklediler Ýtilme katýlma dünyasýna terfi ettiler Taþtan ekmek çýkaracaksýn dediler Sonra sorumluluklarýný yapmazsan Kelleni alýrýz dediler Otobüs ölüm duraðýna yaklaþýnca Ve ölüm gelince Ýmanýn arabasýna bindirdiler Üzerine kepçe kepçe toprak örttüler
Adým adým dünya Çünkü dünyayý adým adým yaþadýk Çünkü her basamaðýn rengi farklýydý. (AHMET EMRE YUTAN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
karanlıktaki ben Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.