Ýçimden haykýrmak geliyor þu anda.
Bas bas baðýrmak avazým çýktýðý kadar.
Aðlamak istiyorum hýçkýra hýçkýra.
Lakin;
Gözyaþlarým kin güdercesine sanki,
Tek bir damla bile yok...
Aldýðým nefeslerin adedini sayýyorum yokluðunda.
Allah’ým!
Ne acý,ne zor!..
Sensizlikle cezalandýrýlmayý hakettiðime göre,
Ne kötü,ne günahkar bir insanmýþým meðer.
Gözlerim birdaha asla açýlmaksýzýn kapanmak istiyorsa
Sensizlik de çok soðukmuþ be gülüm;ölüm gibi...
Ve hatta daha da soðuk ki,kanýma kadar donuyor gibiyim.
Kalemi tutmakta güçlük çeken ellerim,parmaklarým üþüyor.
Beynim zaten çoktan uyuþmuþ,sana kilitlenmiþ,düþünüyor.
Gözlerim donuk bakýyor biryerlere;baktýðýmý görmüyorum.
Bu sabah yanýmda yoksun;dün sabah olmadýðýn gibi.
Hayalini kuruyorum,soruyorum ona
Cevap vermiyor;seviyormusun beni dediðimde.
Usul usul tüketiyor hasretlik
Yoksun!
Yoksulunum!
Ve ben öyle bir DÝLENCÝyim ki!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.