Komþum sayýlýr üst katýmýzda otururmuþ
Hakkýnda duyardým o konuþmaz gururluymuþ
Sýk karþýlaþýrdýk, gülerek merhaba derdi
Söylentilerin aksine kendisi þekerdi
Hep koþma halindeydi etekler de çalar zil
Üstünde dökük giysi temiz, hep iþi acil
Bir çarpýþýverdik de tanýþtýk hele kimsin
Ayþen dedi ismim çabucak, pek de bitirimsin
Hýzlandý!
Gelir þimdi kýzar hiç de konuþma
Kim söyle!
Kocam sorma!
Ve son buldu buluþma
Mor gözleri kollar da ne oldu diye sordum
Gözlerde utanç kaçtý yanýmdan ani þoktum
Yýldýzlarý yutmuþtu karanlýk gece bitmez
Alkollü adam tekmeliyor sanki bu yetmez
Çýðlýksa duyulmaz kapýlar ardý duvarlar
Evlerde yaþarlar içimizde canavarlar
Lal dilleri Ayþenlerimin sanki naçarlar
Yüzlerde yarým bir gülücük baþka baharlar
Ayþen bu kadermiþ deme bak dünya da mahþer
Geçmez yara sarmak gerekir, haydi elin ver
Hakkýn yaþamak haydi uyan suçlu deðilsin
Dik dur ki utanmaz bu adam azcýk eðilsin
Sen iste yeter mor çatýlar var sýðýnýrsýn
Etmez bu devam yoksa düþersin, yýðýlýrsýn
Yen korkularýn bak göreceksin o deðil dev
Elbette bu zor önce inan kendini bir sev
Anlat çare sensin ve güven kendine kalben
Göz yaþlarý ýrmak gibi, sildim sarýlýp ben
Ayþense bakýp yüzüme sen çok biliyorsun
Tekrar o kýrýk gülme güzellik diliyorsun
Bilmez gibisin bir töre vardýr, ne zalimdir
Ahkam kesilir pek de kolay sanki alimdir
Bak anlatayým dinle okul okumadým ben
Onbeþdi yaþým verdi babam bense çekingen
Gurbet dedi evlendiðimin ertesi kocam
Gurbet iþi, köy kahrý çocuktum bocalamam
Aç tok çalýþýr tarlada gel evde de hizmet
Kaynana beðenmezse vurur göðsüne kýsmet
Hergün büyüdüm, kavga dövüþ çok da yoruldum
Zor geldi ve birgün babamýn eve kuruldum
Bir kýz kocadan anca “ölür “öyle dönermiþ
“Gitmem ki “desem hiç çare yok böyle kadermiþ
Ferman ki ölümmüþ töre, dön haydi yuvandýr
Elbette dönerken yüreðim sorma virandýr
Herþey daha zorlaþtý dayaklar hele sorma
Geldim daha sonra bu þehir boynuma tasma
Kýskançtý adam suçlu gibiydim nede azman
Artýk inanýn kalmadý dizlerde de derman
Zordur töre, kurtulma ölüm bizleri paklar
Bak arkadaþým saçlara hep doldu ki aklar
Yýldýzlarý yutmuþtu karanlýk gece bitmez
Alkollü adam tekmeliyor sanki bu yetmez
Çýðlýksa duyulmaz kapýlar ardý duvarlar
Evlerde yaþarlar içimizde canavarlar
Mef’ûlü / mefâ’îlü / mefâ’îlü / fe’ûlün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.