GEÇTÝN gözaydýnlýðýna geldim sevgili düþlerine yýkadým yoðurt kabýný toprak doldurdum karanfil diktim buðday ektim koydum balkonun kuzey köþesine korkma geçti ne kabuk ne iz bütün tesadüfleri sevecek deðiliz halsizlik gitti dizlerimden memnunum þimdi kavanoz açamayan bileklerimden ilkokul çocuklarý da bilir dünya döner kendi etrafýnda ve güneþin bir güneþe son dönüþüm en hacimli mum en harlý orman yangýný býrak yanardaðlar söner titrek dizeler yazdým iþte son dostlar var gözaydýnlýðýna geliyorlar ikram ettim gelenektendir kalk sen de bir çocuk bul besle giydir sevindir ne bileyim sýradanlýk iyidir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.