Yýldýzlar parlýyor bu gece Ben artýk hiç bir þeyim ne fayda Çünkü sen yoksun Kaderle aramda cebelleþme devam ediyor yine Dolunay pusuda Dert mi bana? Sen yoksun ya...
Sýrdaþým maziden bir resim Gözlerimi ona dikmiþim Uykuyu çaðýrýyorum Ne fayda Tanýmadýðým yüzler geçiyor birer birer Þimdi ay karanlýk Sen yoksun ya...
En beyazýndan bir umut Vazgeçtim ondan Bir kýrýntý bile yok Hep bir gün bir gün mutlaka demiþtim Sustum Vazgeçmiþim yarýndan Sen yoksun ya....
Gözlerinin elasýn da kayboluyorum Gözü kara Ve hiç bir þeye benzemiyor sensizlik Yüreðim kýyamet yeri Tepeden týrnaða hüzün kuþanmýþým Es geçiyorum yaþamayý Sen yoksun ya....
Mýsralar tutuþtu yine Uyaklar can havliyle serbeste dönüþmüþ Þiirde Güzelliði dileniyorlar Ýtiyorum elimin tersi ile Nasýl yazayým ki, Sen yoksun ya....
Ýnsanlar insancýk artýk Adým yabana çýkacak Oysa Ne çok sevilirdim Þimdi sevenim de yok Yüzüme bakaným da Sen yoksun ya...
Ölümüne býraktýðýn yalnýzlýkla Ýçim aðrýyor Sakýn insanýn içi aðrýr mý deme Evet doðrusu bu Kor alevlerdeyim Bir gönül yangýnýnda Sen yoksun ya...
Bu bir kýsýr döngü deðil Bunun adý kader Yalnýzlýðý fýsýldýyor kulaðýma Ben ki haberdarým yalnýzlýktan Taþýdýðým aþkýn cezalýsýsýyým Üþüyen yanlarýmý kendim sarýyorum Sen yoksun ya....
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.