Zambak kokusu sarmýþ sokaðýmýn baþýný Aþka hazýr bir yürek el pençe divan durmuþ Giden yolcu dönüyor doldurmadan yaþýný Hasretim kavurmasa daha fazla kalýrmýþ Bayram tak’ý kuruldu hadi yarim yoruldum Yokluðun yangýn yeri tutuþarak kor oldum.
Þahidimdir dört duvar ismin dilden düþmedi Camlarým kapalýydý erkek sinek girmedi Bu halimi görenler aþk bu deyip þaþmadý Evden dahi çýkmadým komþu erkek görmedi Namusun namusumdur deyip gittin gideli Emaneti korudum gözde yaþtýr bedeli.
Gel artýk ceylan gözlüm hapis hayatým bitsin Bak bahar yüze vurmuþ yaz’dan selam getirsin Elemleri süpürdüm baþka kapýda yatsýn Güneþ bana da gülsün yýldýzlarý yatýrsýn Can kuþum derdin bana canýn çýkmak üzere Sonra deme ardýmdan biz de geldik nazara.
Herkes böyle sever mi onu nerden bileyim Ben gözü sende açtým ilk görüþte vuruldum Baþkasýna bakarsan sen dönmeden öleyim Saat zembereðiyim yalnýz sana kuruldum Adaklar adamýþtým tez elden dönmen için Koynumda derya deniz girip de sönmem için..
Kapýda ayak sesi odaya kokun doldu Cengaver gibi koþtun özlem dolu kollara Pencerem de çiçekler kýskanç gözlerle soldu Bayramým erken geldi þeker saçtým yollara On bir ay oruç tuttum bilirim kýtlýk nedir Dileði gerçek olan ben gibi seven nadir.
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.