benim hayat arabam iki kol iki ayak, gezerim ben köy bucak . dostlar aðýrlar benim gönül evim. sað elim yazar çizer,sol elimse iyimser. koþmak isterim her kapýya dermaným yetmez. ama tozlu taþlý yollar bana asla zor gelmez. mevlaya açýlan eller asla boþ geri dönmez. zorlamayla kimse kimseyi gönülden sevmez...
direksiyonda ben varým sýkýntý yapmayýn, en keskin virajlarýn tek ustasýyým. benle yarýþa varsanýz ben hep burdayým. benim güvenim sonsuzdur yüce Rab’bime, ses tonum asla yükselmez halden düþküne. ama sanmayýn hep susarým ben zalime. gözü kör kulaðý saðýr yanmasýn halime, bu hayatta herkes ektiðini biçecektir elbet, bu söz yadigardýr,atamdan kendime....
mustafa tellal
22/07/2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Tellal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.