İKİ DAMLA YAŞ

ÝKÝ DAMLA YAÞ
Ne istersin bilmem ki?
Yediðin ardýnda, yemediðin göremedim gitti nerene?
Her bir þey sana hizmetkâr,
En büyük payý alan sen,
Memnuniyetin neye?
Olmazsýn hâlen minnetkâr.

Çýk yarýn ucuna, atla
Uçurumdan, bakmadan ardýna.
Bulursun belki, mutluluðu orada
Düþerken cehennemin kucaðýna.

Takmýþsýn baþýna tülbent,
On rekat günde yat kalk,
Ýftariyelik ile sadakasý cabasý.
Sahi, nereye gider bu kadar hasenat ile hayýr?
Olmaz mý vicdanýn kapýsýnda þefaat?
Olmayana ne yapsýn Yaratan?
Almamýþsa ana karnýnda hamiyyet.
Çek sen de aslýna çek!

Yad edesim geldi þimdi ceddimi;
‘Yedisinde ne ise yetmiþinde de o mendebur’
Açtýrdýn bayram gelmeden aðzýmý
Nasýl kapanýr? Var sen düþün ardýný.

Ne yaparsan yap
Deðil hocalarý,
Ýstersen tut kendine peygamberi rehber,
Yoksa insaftan nasibin
Eyvah ki eyvah!
Sükunetten bi haber.

Yine aldým belâ baþýma,
Yazýk ki bana,
Fazlasýna çöreklendim hem de haddimden fazla,
Toplamýþým ne kadar rahmet varsa,
Henüz babamýn sulbünde.

Yeniden kurulur mizan,
Yýðýlýr yoksunlar merhametten yana
Dizilirler bir bir kapýma.
Ne diyeyim?
Mevlâ’m doyursun her bir kulunu,
Açlýktan düþen bahtýma.

Bilesin istedim, gelmeden evvel,
Yok ise yüreðinde vefa
Doymazsýn, uðraþma boþuna.

Ýyisi mi yorma þu garibi de
Bul kendine dem yüklü bir bulut,
Ýþte budur ancak, senin derdine çare.
Boþ, nafile kâinat, kaðýttan bir gemi yahut
Uçan kuþ bile olamadý olmayan,
Ýki damla yaþ gözünde.
Kemal ALKAN

Sosyal Medyada Paylaşın: