“Sen Ak yeleli bir atýn üzerine binip geldiðinde gönlüme
Fýrlattýðýn aþk oku o kadar güzel deðdi ki yüreðime”
Sen gelince hep bahar gelir gönlüme,
Bin bir çiçek açar, dal yeþerir…
Þarký söyler yaðmurlar susamýþ topraða…
Tohumlar patlar baþak verir doðaya
Dillenir lal olmuþ yüreðimin sesi
Aþkýmýzý fýsýldar kulaklarýna…
Yaðar yaðmur taneleri yüreklerimize
Ferahlatýr yangýnlarýmýzý…
Uzaktan gelen kuþ cývýltýlarý
Þarýl þarýl dereden akan sularýn sesleri ile
Yürekler þelale olur
Çýlgýnca yaþarýz aþklarýmýzý…
Sen gelince
Diner yüreðimin sancýlarý
Diner gözlerimde birikmiþ gözyaþlarý
Topraklar Nergis, Lavanta kokar
Selam durur aþkýmýza kasýmpatýlar, papatyalar…
Hasretlik biter heyecan verir her zaman buluþmalar…
Sen gidince
Zifiri karanlýðýn koynuna sarýlýr özlemler
Solar yüreðimde sana büyüttüðüm çiçekler
Bakýmsýz kalýr boynu bükük menekþeler
Harabeye döner yanýmdayken cennet olan yaþamým
Artar yine yürek yangýnlarým
Yaþamak varken o güzelim yazý
Kýþý özlerim sönsün diye yangýnlarým
Ah yine düþer dilime hasret þarkýlarým
Büyür içimde özlemin gülüm
büyür yine yüreðimde yangýnlarým…
Gitme kal
Bitsin artýk gün saymalarým…
22.07.2013
Kazým DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.