Gönül Çelenler

bilmezdin
sana his altýndan gülümseyen karýncalarý
öyle çoðul ölürlerdi ki
basit bir kasýrganýn küçülmüþ gözlerinde
aþký giyinirlerdi

ne kadar istersen iste
yýldýzlar söylemeliydi
ya da hiç sesi olmayanlar
bir çatlaktan sýzarcasýna
damlalarýn bildiklerini

sende farkýndasýn
daha aðýr daha çekilmez oluyor zaman
duyunca gelincikler beyazýný
kaçýyorsun kendi rengine
orasý biter baþkasý kalmaz
aklýnýn yaðmuruna deðen
öte vuruþlar giyer bulutlarýný
gönül çelenler kalplere yaðar

görüyorsun
hala kýmýldýyor parmak uçlarým
ezber dokusu bir kaç mýsra ve sen
ayný ten ve hissettiklerin
vuruyor dalgalarýn aðzýna
aðlýyorsun ben.























Sosyal Medyada Paylaşın: