Aksak þivesiyle türküler fýsýldýyor rüzgar Elleri kelepçeli yüz üstü uzanýrken yýldýzlar Bir aðýt ki sanki gözleri ateþ bahçesi Üþütmüþtü koca þehri iliklerine kadar asuman
Adeta bir korku ürkmüþtü ruhunu Her bir hücresine kadar iflahý kesiliyordu Ayaza kesmiþ çýrýlçýplak üþüyordu güneþ Hadi sar kollarýna ýsýt beni asuman
Yedi verenlerin yapraklarýna sardým gözlerimi Filizlendikçe özlemim belki teselli bulur Hadi git yað gözlerine Yað ki pýnarlarýnda hasretim buluþsun ,asuman