YALNIZLIK

Bu gece her köþede yalnýzlýk..
Ürkütüyor beni sessizliðin ýssýzlýðýndaki ben,
Tuhaf yankýlarda çýnlýyor kulaklarým,
Bu gece her köþede yalnýzlýk, yalnýzlýðýn ortasýnda ben...
Çay demlendi, aðýr aðýr..
Kendimi ödüllendirmek için çekirdek de aldým,
Perdeler sýkýca kapandý,
Dolunayýn ýþýðý sýzýyor sadece içeriye...
Kahreden þarkýlarla dertleniyorum,
Zaman zaman akýyor gözyaþlarým,
Bu gece her köþede yalnýzlýk, yalnýzlýðýn ortasýnda bir ben varým...

Uykusuz gecelerde düþlemek seni ,
Karanlýða açýlan mavi bir sabahta
Ezan sesini saba makamýndan dinliyorum.
Hüzün doluyor tüm benliðime, üþüyorum bir Temmuz sabahýnda,
Sonra özledim diyen seni, buðulu bir camýn arkasýndan görür gibiyim,
Suya yansýyan yüzünü gördüðümde tebessüm býrakýyorum,
Seni düþünüyorum bu Temmuz sabahýnda..
Mutluluðunu diliyorum yürekten,
ve hoþça kal diyorum resmine..hoþça kal..
Kim bilebilir?..belki bir gün...
Þimdi aðýrlaþan göz kapaklarýma inat senin ardýndan el sallýyorum....
Sosyal Medyada Paylaşın: