Bu Gül’ün Papatya’ya son vedasýydý artýk.. Gitme vakti çoktan gelip geçmiþti. Ama býrakamýyordu iþte biricik aþkýný. Yüreði sýzlasa da býrakmak zorunda olduðunu bilsede artýk gitmek zorundaydý. Son kez öptü Papatya’sýnýn saçlarýndan. Kokusunu iliklerine kadar çekti. Yaþlý gözlerinden usulca öptü Papatya’sýnýn.. Her bir karesini beynine kazýmak istercesine. Tekrar sýmsýký sarýldý biriciðine.. Bu son sarýlýþýydý çünkü. Artýk hayatýnda olmayacaktý bir daha. Bir daha göremeyecekti gül yüzlü Papatya’sýný.. Doya doya yaþamak istiyordu veda zamanýný.. Çünkü dakikalarý vardý artýk veda etmek için . Son kez kokusunu içine çekip gülümsedi sevdiðinin gül yüzüne. Yanaðýndan usulca öptü birtanesinin genç adam.. Ve adam çekip giderken kadýnýn zihninde sadece þu sözler kaldý.. "Hoþçakal birtanem , kendine iyi bak. Sen benim biricik Papatya’msýn ve hep öyle kalacaksýn."
21.07.2013 / 02.15
Sosyal Medyada Paylaşın:
_Selcan_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.