Şiirsiz Şair
ben þair deðilim inan,
mazlum insanlar mutlu olabilseydi eðer
ben þiir yazardým.
o vakit dizelerden acý þerbet akardý,
noktalarýndan birer cellat bakardý,
i mgelerimi yakardý karýncalar.
kýzýl kýyametler beklenirdi sonundan.
ben bir þair deðilim inan.
aðlarken þiir okunmaz,
gözyaþlarý birer atom bombasýdýr þairin oysa.
yýldýzlara kement atar,
satýr baþlarýnda birer aslan bekler þiirlerin,
satýr aralarýný kartallar kollar.
Þairler edebiyatýn kartelleridir,
þiirlerine aþýk olurlar,
kadýnlar þairlere,
mermiler mazlumlara.
sevgilim "ben bir þair olsaydým eðer",
yýldýrýmlar düþerdi parmaklarýma,
okyanusun bittiði yere gömerdim ayaklarýmý,
dualar delik deþik olmuþken kara sevdadan,
þiir basardýk avuçlarýmýza.
ben þair olsaydým eðer,
her dilde seni arardý Tanrý.
oysa Allah her dilde,
þairlere imtiyaz tanýr.
ben þair deðilim,
þairler gece büyür ,
dertlerini defnederler þiirlere...
þairler unutmazlar sevgilim,
þairler tamahkardýr.
"sevip çekilirler,
derler dünya bu kadar"
ben bi þair olsaydým ,
önce sana þiir yazardým.
sonra gider o þiirin adýn geçen yerlerinden,
asardým kendimi.
kanýmýn deðdiði her yerden kýzýl güller biterdi,
güneþ doðmazdý bir daha o güllerin üzerine,
ve inan o güller, yakana yapýþýrdý.
dünya bir þiir olsaydý sevgilim,
baþlýðý istanbul,
nakaratlarý nil,
soru iþaretleri kudüs olurdu,,
harflerinden muaveraünnehire dökülürdü göz yaþlarý mazlumlarýn,
ve þairi kabe’de ikamet ederdi.
benim ellerim birer yaðmur,
sen bir bulut gölgesisin.
þiirlerim yoktur benim,
kalemimse dolu çamur.
ben bir þair olsaydým eðer sevgilim,
sana sevgilim demezdim... Selver Metin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.