Bir köprü kurmak için dolu kalpten boþ gönle Onca kumu taþýdým çimentoyu katarak Kardým gönlümde önce aþka bulaþan kanla Sabah akþam uðraþtým çamurlara batarak Her harcý yapýþýmda suyu fazla sürüldü Bunu gören yüreðim ta kökünden buruldu.
Ben çaktýkça çiviyi eskiler söküldüler Omuzda taþýdýðým tahtalar yamuk çýktý Ýskele kuramadan kýrýlýp döküldüler Elimde mala hazýr harç sürecek yer yoktu Piþmanlýk damla damla akan suya karýþtý Ben kurmak istedikçe o yýkmaya yarýþtý.
Sular durulmuyordu karþýya geçiþ yoktu Ben köprümü kurmadan sel yanlarý hep söktü Haber yolladým yare ilgi duyduðu çoktu Umudu yüklediðim yürek çatým da çöktü Köprü kurmak ne zormuþ malzeme olmayýnca Halden anlayan da yok bu derdi bilmeyince.
Çabam fayda etmedi emeðim boþa çýktý Yarým kurduðum köprü çaðlayana gömüldü Sonunda vaz geçerek çalýþmaktan da býktý Sevda çiçeklerimin boyunlarý yamuldu Topladým kalanlarý düþtüm Yunus yoluna Yalnýzlýk dostum oldu girdim onun koluna.
Þehir þehir dolaþtým derdimi sýraladým Elimde bastonumla zor yollarda dolaþtým Nerde seven kalp görsem özlemle duraladým Köprü kuran kim varsa yardým için bulaþtým Ben becerememiþtim yare ulaþma yolu Tek ona saklamýþtým þimdi boþ olan solu.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.