Nikah

Mecnun gibi gezerken, Leyla’nýn çöllerinde,
Yolumu kaybetmiþtim, bir güzele çattým ben,
Bildiðim tüm zehirler, bal oldu dillerinde,
Acýkmýþ susamýþtým, aþký ile tattým ben.

Azizelik han oldu, azizlik bizden gitti,
Aradýðýmý buldum, yolda yolculuk bitti,
O ki gönül aynama, kutlu bir nazar etti,
Karþýmda umman oldu, her katremi kattým ben.

Serbaþ olup göründü, serserinin serinde,
Gözleri güneþ gibi, gözlerimin ferinde,
Böyle satranç oynadýk, hanýn tenha yerinde,
Gedalaþtý þahlýðým, edasýna mattým ben.

Âlemleri solladý, arkadan geçti öne,
Ateþledi kalbimi, bu yangýn nasýl söne?
Can gözü seyran edip, devriyle döne döne,
Þafaðýndan doðmuþum, gurubunda battým ben.

Ýçimde fýsýldarken, ne usanýp beziyor,
Varlýðý can veriyor, yokluðunda eziyor,
Aþka ait ne varsa, katarýyla geziyor,
Tekerine paralel, yollarýna hattým ben.

Kalbimdeki sevgili, biliyor kalp aðrýmý,
Ýmdadýma yakýndýr, o duymaz mý çaðrýmý?
Gülünün dikeniyle, parçalayýp baðrýmý,
Bülbül gibi kan edip, boyasýna kattým ben.

Kesret denen âlemde, ikiyi bir edeli,
Bir garip âþýk olduk, ne akýllý, ne deli,
Ayaksýz baþsýz kaldýk, beden bizden gideli,
Gönlüne gönül verdim, sanýlmasýn sattým ben.

Hallaç gibi feryada, baþlayýnca þuhumuz,
Sevdasýyla uyandýk, firar etti uykumuz,
Gönül denen dergahta, nikahlandý ruhumuz,
Huzuru ilahide, son imzamý attým ben.

Yaralý olsam bile, dert deðildir þu handa,
Evvel ayrý gariyken, canan oldu bu canda,
Nihanda ve ayanda, görününce her yanda,
Baðrýma bað eyleyip, sarýlarak yattým ben.

20.07.20123...Mustafa Yaralý


Sosyal Medyada Paylaşın: