Neredesin ey sevgili,
Neredesin vefasýz yârim,
Sende mi vefasýz çýktýn,
Hani sen benim biricik aþkýmdýn,
Nerede kaldý verdiðin sözler,
Hani sen çok dürüsttün,
Yanlýþ nedir bilmezdin,
Neler söyledin bana.
Bu öfke bu kýzgýnlýk niye,
Bu ayrýlýk niye,
Bir anlýk öfkeye deðer miydi?
Hani çok seviyordun,
Sesimi duymadan, görmeden yapamýyordun.
Neden bu ayrýlýk,
Ýsyanlardayým çok çok isyanlarda,
Yüreðimdeki zincirleri senin için kýrdým,
Sýcacýk ellerimi san uzattým,
Niçin görmüyorsun niçin?
Yýllardan sonra ufkumu yüreðimi sana açtým,
Sevgimi kirletme lütfen,
Seni sevdiðime piþman etme lütfen,
Ben seninle geriye dönülmeyen bir yola çýktým,
Bu yol aþk yolu, bu yol sevda yolu,
Ne olur piþman etme beni, gel ey sevgili gel.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.