Yusuf

bulunmaz bir devayým sana
halden hale girer gelirim
seslendiðinde caný gönülden
zaman biter tez elden ordayým
mekaným ahir-i cennet
yedi alemde gezerim
bir orada bir burada nur ararým
sultaným seni buldum yanarým

o yangýn ki aþk-ý çare derdime
sen ol diye gönlüme sultan
her ezan sesi aðlarým
Rabb-i ala karar kýldý
Yusuf muradýna erdi dedi
yedi cihan þahit oldu
pir-i þahýn sultanýna kavuþtu

karar kesin her daim söyledim
yusuf dediðin bir abdal veli
ne cin ne beþer ne giden geldimi
gönlüm aþkýna düþtü
diyar nedir bilmez gezerim
çýktý ruh candan
arþ-ý saadette akit ettim beklerim

þems batar hilal çýkar karþýma
güz biter bahar gelir
bu devri alem böyle döner
sende saklý olan nurum war
bir bilinmez ahým var
hal içinde tahtým var

devran yere düþüp kýrýldýðýnda
cümle alem can-ý soyunduðunda
herkes derde düþtüðünde
Yusuf hýzla gelir alýr seni
sine-i bahçemde kal diye
hara üfler su diye
sultaným canda eza görmesin diye


bil beni pir-i þahým yüceler yücesinde
bul beni sine-i hasrette
aþk-ý yadý-ý yabanda býrakma
suali zorlu olaným
hayale aldanmayýp gerçeði arayaným
gönlün ferah içinde bul beni

çekme üstüne sözü þerli olaný
Yusuf’un nur-u pak içinde
arþ-ý aleme sefa sunar
gam-ý kederi atar içinden
gülizarýnda aþk ile dem tutar
çaðýr aþk-ý od içinde
Yusuf diye an beni

Sosyal Medyada Paylaşın: