-Akbabalar
Cesedim baþucunda yas tutuyor
Dökülen gözyaþlarý cehennem çakan þimþekleri çaðýrýyor
Kadim bir inanca düþen yýldýrým ruhumu kül ediyor
Ve
*Olup biteni hayretle izleyen Yüce Kibir
Çaresizliðinden dudaklarýný ýsýrýyor!
.
.
.
Camiaya mit nemfoman yellozun
Çalýveriyor kapýsýný Ýmpotent dasnik
Getirdiði kadim konuk ile hiç düþünülmeden buyur ediliyor sonra
Çoklu halvete
Kadim konuk asýrlýk Kaplumbaða çünkü!
Kýradurduðu zýrhýyla
Gizemli üryanlýðýndaki kan kýrmýzý þehvete
Bir gayret soyunuyorken kadim konuk
Dehþete kapýlýyor aniden yelloz
Ve
Aniden kapýlýyor dehþete dasnik
Kadim konuk;
Kanlý mahreminin özüne yaþattýðý ironik utanç yüzünden
Telaþla kaçýveriyor
Münzevi yaþamýna mahal sarý kayýn ormaný derinine
Arkasýna dahi bakmadan…
Aðýr aðýr yine fakat…
Zýrh yükünü üzerinden atmasýna raðmen üstelik…
.
.
.
Tek boynuzlu keçi parþömenlerine yazýyor
Destan aþklarýn gerçek hikayelerini þair
Gece karanlýðýnda da okunabilsinler diye sonra
Iþýk kerteliyor mýsra sonlarýna
Semalarýndan
Gri bulutlar gönderiyor
Kadim büyücü Homeros’a… Yaðmurlarý asitli!
Ki
O gri bulutlarýn
Hiddeti Pars kükreyen þimþekleriyle
Kül ediliyor büyücünün kýrýk beyaza çalan eprimiþ sakalý
Zerre aldýrmadan sonra günahýna;
Mýsralarýnýn mahremine dokunabilen
Her G-ül yüzlü bakirenin
Ýlk adýmý oluyor ÝLAHÝ AÞKA…
(Yýldýray Kýzýltan/2010)