Gecenin soðuk anýnda geldi elime
Bir mektup hayallerimi süslüyordu güzelliðiyle
Kokusuyla sandým ki bana hayat verecek
Bilemezdim ki derdime yeni dertler ekleyecek
Yýkýldým bir anda bir daha dünya nimetlerinden
Faydalanamayacaktým sana güzel bir gül
Göndermiþtim oysa ne ümitler taþýyordu içinde
Mektup hep böyle acýmasýz mýdýr yoksa acýma
Duygusunu biz mi kaybettik zarflar güzeldir
Ýçinde kendini gösteren bir kaðýt parçasýný gördüm
Onun da hali haraptý ýslanmýþtý merhamet diler gibi
Bir de seni si mgeleyen ufak bir fotoðrafýn vardý
Sanki ayrýlýk rüzgarýnýn habercisiydi
Ýki üç derken son sözü söyledin
Hala söylüyorum mektuplar bu kadar acýmasýz mý
Yoksa biz mi kendi önümüzü göremiyoruz
Elveda diyordun mektubunda elveda diyerek
Bitiriyor dun
Geçmiþe elveda diyordun yaþananlara
Son kez elveda diyordun bu caný hiçe sayarak
Ben ise kendimi avutuyordum varsýn diye
Hep böyle misiniz hep acýmasýz mýsýnýz
Rengi güzel kendi küçük satýr melekleri
Yoksa bizmi seni bu hallere soktuk
Ama senden son Ýsteðim ölüm haberimi götür
O zalimane güzelime senden son Ýsteðim bu
Mektuplar sizsiniz beni benden eden mektuplar
Ah o zalim mektuplar son mektuba az kaldý.
Ýbrahim KANDAMAR
05.1.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.