insan insandýr bildiðinin alimi bilmediðinin cahili
ister evliya ol ister enbiya ya arifin / ya ulema kül / hadsiz hudutsuz kul / derya içinde âmâ
katre ne görür ne alýr ne bilir / bildirir kitaplýkta tek satýr
gerçek künyem hiçlik yokluk düþtü payýma en baþýndan /ancak deryayý derya anlar / anlatýr
feryadým bir / tek sen niyazým senden ulaþýr sana ey yar icabet sana yakýþýr iltica bana
II. perde
kaldýr baþýný / benim ben sen’i / ben’i bil / bir
iki yok bildin iþte iznimle bir den / bire gir
baþka lezzet arama yakýnlýðým lezzetin aziz ol / aziz kal ebedi olarak birle susma / þükret /emanet sende varým izzetim / izzetin
yansýyan cemalim / müptela ol bayramýn kutlu olsun habibim vuslatýn mübarek ola durma / sakýn ha durma çalýþ /yüz verme saða sola doðrusu bu ya en çok taat yakýþýr kula
III.perde
Ýçin / için bir‘i iste gönül bire dön caný cananda yok bil