Yalnýz yalnýzmýdýr insan,yaþayan vaz geçebilir mi zorunlu taleplerinden,giderilmeyen tatminsizliðin yorgunluðu ve þaþkýnlýðýyla bir süre inzivaya çekildiðini düþünse de, ölmeden çýkýþ kapýsý olmayan dünyada yaþamak zorundadýr içsel yapýsýna uygun bilgileri tesbit ederek.
Çaðýn öðretisi insanýn kendisini kaybetmesi doðrultusundadýr,yapma çiçek gibi her þeyi,besleyip büyütüðü yalnýzlýk ve seri üretiminde delilik var,uyanmayý engelleyen kalabalýklar oluþturdu ve þartlandýrdýðý insan kendisine engel.
Ya dað baþý ya karanlýða girmek gerekir uyanmak için,çünkü evcilleþtirildi müsübetler,söndürüldü iç ýþýðý insanýn.Yalnýz yalnýz deðiliz ha,içimizdeki çeliþkili kalabalýk bir biriyle savaþarak kavuþacaktýr doðrulara
Yaþamý beðenmedik fakat yaþamayý beðeniyoruz deðil mi,iþte burada noktalanmasý gerekir çeliþkinin.Çok daha geç olmadan planlamalýyýz kalan ömrümüzü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cenap Erat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.