Derinliðinden kopup zihnimi kurcalarken bir ezgi,
Bütün yalanlarýmdan sadesin gözlerimin önünde
Sakladým örselenmiþ garip bir umudu
Ölümü müjdeleyen yabancý bir yerde,
Kulaðýma dolsa da topraðýmýn zalim sesi...
Ve açýlýr perde,
Gecenin güneþe karþý eridiði demde
Artýk eskimiþtir damarlarýmdaki fenalýk
Hafif bir durgunluðun ardýndan,
Yeniden doðmak gibi birþey aydýnlýk
Korkutur beni sende olmak
Çünkü bütün kusurlardan arýnmak demek,
Senin için bende olmak
Oysa çare deðil özlemek
Acýnýn varlýðýna yeni bir katký,
Seni görmemek...
Yani bir yaným güneþ, bir yaným gece
Ne sürekli kapalý olabilir gözlerim
Ne sürekli açýk...
Gölgeye sinerken ýþýk,
Bu deðiþimde yaþarým seni,
Duygusallýðýn derin yüzünü,
Deðil sen bende ben sende,
Yalnýzca sen ve ben olma ümidini...
Düþüncelerimde zaten hayali ve hayati bir yere sahipsin.Ama gerçekte sen ve ben, derin bir duygusallýða meyil vermeyen iki kiþi, olmalý.Sana ulaþmak için verdiðim mücadele, gerçekte anlamsýz.Þuanki seni özlemem de anlamsýz.
O zaman ben seni gerçekte deðil, gerçeðin üstünde seviyorum...
o.k.þ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.