baharý gözleyen temiz bunalýmý kirletti salyasýný akýtýrken eline çizdi bir feneri bencil duyularýyla
oku kendinde! ve kendini denetlemeden atmýþtý besbelli cocukca karekterle ayý zehirledi bütün sözleri telef vurmuþ bir titrek korkularý savurur yüzsüzlüðün denkleminde