Acýlar hüzünler ve azda olsa mutluluklar Ýnsaný hayat sürecinde olgunlaþtýrýr Tam da tadýný alýp çýkartacam derken hayatýn Bu sefer de zaman akýmýna uðrayarak Çürümeye yüz tutarýz
En iyisi mi herþeyi oldugu gibi kabullenmek Öyleyse neden duygularýmýzý Hapsetmekten zevk almaktayýz? Neden söylemektençekinip korkarýz? Yoksa ya karþýlýk verirse diye mi?
Yok arkadaþ yok Biz kabuguna çekilmeyi huy edinmiþiz Çünkü ayný evde hep ayný yere oturmak gibi birþey bu. .....10.09.2011 Þiir:Resul Civcik - Ayrancý Karaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
resulcivcik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.