bazen mutluluk,
el ile uzanma mesafesinde
canýmýn içi (?)
o zaman uzanýp almak,
sarmak ...
Kalýn
gerekli deðil mi?
þartlarý zorlamak da
gerek arada bir
biliyorum ...biliyorum da
yalanla suçlanan dünya için
bu çaba niye?
söyle bana kusursuz hiciv ustasý
neden...?
not : bilginize ’’seni sevmek güzeldi’’
ve
ve öyle çabuk vazgeçilir mi?
söyle...
’’seni seviyorum’’ demek kolay derler ya
yok hiçte öyle kolay deðil
canýmýn içi (?)
ben henüz savaþý kaybetmedim
diyordum ya ...
’’ben ’’ vazgeçtim...
hani
’’seni kaybetmek aðýrlýðýný kaldýramam ’’
demiþtim ya,
düþündüm de...ben neler kaybettim ve hala nefes alýyorum.
galiba ben ’’kendimden de vazgeçmeye hazýr deðilim’’
ikisini de benim olabilir diye düþünürken
’’ben’’ vazgeçtim...
sadece seninle mutluyum
biliyorum... lakin yine sadece seninle mutsuzum
BEN ’’beni’’istiyorum,
BEN ’’seni’’de istiyorum.
derken,
ben
BEN vazgeçtim...
not : bilginize ’’vazgeçtim’’
’’Sen vazgeçilmez kötü bir alýþkanlýk
Cinnete ve ölüme kapý açan ...’’
MH&C
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.