Ýnsan yazar da umutlarýný bir kaðýda Atabilir mi sonra bir kenara Ya da delice sevdiðini bile bile Gidebilir mi yüreðinden uzaklara
Ýçten içe sevebilir mi hiç konuþmadan Bir baþýna çaresiz kalýp da Yýllarca susarak, Ayak uydurabilir mi hayata
Dilleri lal, elleri baðlý, gözleri kör
Durabilir mi söylemeden kimseye Sustuðu her gecenin sabahýna kadar Yaþarken 24 saatlik bir cehennemde Bile Bile, Zehralýr mý aþkýný kendine
Ne zormuþ Kendi içinde yaktýðýn ateþle oynamak Ne zormuþ Alev alev yangýnlarda kavrulmak
Yaþamak seninle söyleymesem de kimseye Anlatmak seni kendine, konuþmasam da kendimle Susmak belkide en büyük çare, desem de Konuþmak istiyorum delireceðim yoksa bu cehennemde
Eyy! Aklýma bir çivi saplanan Zemheri geceler Ayýn en karanlýk gölgesinden düþen körpe umutlar Gökyüzünün sýrýlsýklam ýslattýðý kurumuþ bedenim Siz dinleyin, siz bilin..
Ben susuyorum.. Susmanýn bana yakýþmadýðýný bilsem de Hak edenin üzerin de Ne kadar güzel duracaðýný da biliyorum Ýþte bu yüzden susuyorum
Çünkü ben hak ediyorum
Hiç göz yaþý dökmeden, hiç belli etmeden kadere Gidiyorum,
Kimsenin bilip görmediði Görüp duymadýðý Duyup konuþamadýðý Herkesin sustuðu bir þehre gidiyorum
Söyleyemediklerimi de alýp
Bu kenti terk ediyorum
. . . Mawish . . . Sosyal Medyada Paylaşın:
Mawish Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.