sensizliðin uðultusu dinmedi hiç bu þehirde fýsýltýlar gömülmüþ nene yadigarý sandýða naftalin kokulu yalnýzlýðýmýn dikenleri canýmý acýtýyor evimdeki herþeye sinmiþ elinin kokusu aynamda unutmuþsun gözlerini masum bakýþlarýn hala orda bana kendimi geri ver demiþtim sana seni de býrakmýþsýn yanýma seninle her aný yaþamak güzel olsada vazgeçmem gerek artýk kýrýk bu kalbim desem de senle baþlayan her sözde duruyorum adýmlarýmý saymak eziyet artýk bunu daha fazla yapma istersen git artýk sonsuzluðumla baþbaþa býrak beni aynalara bakmak doya doya nefes almak istiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
şhlnn A.T. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.