Aþýk olmak bir otobüste seyahat etmeye benzer, Kimi zaman yorulursun, kimi zaman mola verirsin Kimi zaman uykun gelir, bazende dinlenirsin Sende bilirsin ki bu yolun bir sonu var Ve bazen o yolun hiç gelmesini istemezsin Bazende varayým varacaðým yere dersin
Otobüs son duraða geldiðinde Ya yüzün gülüyordur, Ya da biçimsiz bir hal almýþtýr Þoföre dersin son durak mý? Evet son durak deyince Ýçinden memleketini, Sevgilini özlersin ama fayda etmez Vardýðýn yerde onlarý özlemenin duygusu.
Osman Baþkurt Sosyal Medyada Paylaşın:
osman56 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.