Bunca yýllar peþin sýra hep dolandým
Kendi yerimde saydým buna aldandým,
Feryatlar edip figanlarý içte kopardým,
Hep ben dedin benim halimi bilmedin,
Hiç benim yerime kendini koymadýn,
Bir an olsun bakýp halim anlamadýn,
Her yeni günde karalarý bel baðladýn,
Ateþe doðru gittim hiç halimi bilmedin
Her sözün içimde açtý yara dinmez sýzý,
Halin öyle ki içten yaktý oldum laf arsýzý,
Âlem yol aldý gitti sen tutturdun çuvaldýzý,
Ne söylediysem masum halimi bilmedin,
Sen çoban oldun ben oldum bir koyun,
Her baþka sözlerle yaþattýn baþka oyun,
Düþünceye daldýrdýn kalmadý beniz boyun,
Sesim çýkmadý seni dinledim halimi bilmedin.
Ben kýsa âlemde açmadan solan gülüm,
Koþtum peþim sýra kalmadý halim ömrüm,
Tutunacak dalýndýn sendeydi hep gönlüm,
Her gün öldüm bir kez olsun halim bilmedin…
Ben kýsa olan ömrümde sana baðlandým,
Kalan ömrümde seninle olmaktý tek muradým,
Bir kez kendini yerime koy diye yalvardým,
Ýçimde kor oldu yandý tutuþtu halimi bilmedin,
Buna yýl bilmeden beni hep gizli aðlattýn,
Sözlerin hançer oldu yüreðimi daðlattýn,
Sonunda yalnýzlýða mahkûm ettin baðlattýn,
Gittim sonsuzluða doðru hiç halimi bilmedin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.