kelebek, suskunluðuma yakýþtýrdýðýn renk çorak kalbimde bir nehir niyetine yorgunluðuna katlandýðým dar taþlý yol ardýmda býraktýklarým- mý koynunda uykuya yatýrdýðýn aðacýn dalý dalýn da kopan yapraðý umursamamasý bütün bunlar bundan mý
her uykunun rüyasý kendinden kýsa gün ýþýðý görmezdi ceviz kabuðu kýrýlmasa kabuklar eklenir yaraya ilk yara tanýnmaz her suret yabancýlaþýr yýllarla bütün fotoðraflarýmýz henüz yok olmadýysa da sarardýkça bizden uzaklaþmakta
gündüz aydýnlýðý yetmiyor içsel karanlýða davetsiz bir hüzün için açýk tutuyorum umudun kapýsýný daima her çocuðun " yangýn var!" feryadýna koþacak kadar insan sevgisini hazýr bekletiyorum kalbimin çakrasýnda bütün bunlar bundan mý
hepsi bu kadar iþte! hiç yaþamadýðýmýz hergün yaþamaya hazýrlandýðýmýz duygularýn saðýr duvarýndaki kör kapý gibi hayallerimizden daha kýsa ömrümüzün ta kendisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.