Ruhumu Sattýðým O Günün Ýlk Iþýklarý;
Kapandýðým odanýn penceresini týklatan iblis;
Ne o! Erkencisin yine...
Ve off...
Ne çabuk geldi þu lanet olasý Çarþamba...
Sahi;
Sabahýn ilk ýþýklarý o dazlak kafandan her sekiþinde gözlerime
Okuyabiliyor musun?
Dudaklarýmdan varlýðýna dökülen iyi niyet temennilerini...
Ey gayp aleminin dilsiz cücesi;
Sen mi inisiye edeceksin?
Kadim isyankar; bilge kalemimi...
...!
Bayým;
En yakýn otobüs saat kaçta acaba cinnete?
Lütfen; tekerlek üstü olmasýn fakat
Yol boyunca çok sarsýyor ruhumu taþlý yollarý cehennemin!
.
.
.
// Boylu boyunca yatan cesedini görünce anlamalýydým
Mavi sakalýn da onlardan olduðunu
Mor türevlerinden birisine katýlaþmýþ vücudundaki *cýva kalýntýlarý
Nil’in kollarýna benzetmiþti çünkü tüm kýlcallarýný! //
M.Ö. 776 Þubat Yeniay;
Seyrediyorken olimpiyatlarý zirvesinden Olympos’un
Dizlerime yatýrmýþ þefkatle okþuyorum oyuncu köpeðim Kerberos’u
Orta baþýnda yarýlanan gözlerini de huzur içinde kapatýveriyor
Uykuya nihayet
Ve ben çok korkuyorum þu an... Cidden!
Tüm siren seslerinden...
Çalan telefonlardan...
Ve kapýmdaki o depresif mekanik zilden...
Ey iblis;
Ýnat ettim ve eðittim iþte en sonunda evcilleþtirilemez denileni...
Bu yüzden uzak tut artýk Hypatia’nýn þahadetini ruhumdan!
’Dünya kendinden daha hýzlý ve daha net akýllarý sevmez(M.P. HALL)’
Ýyi bilirim
Bu yüzden
Ben de göz yumacaðým zihin katliamlarýna alçakça... Yemin ederim!
Trajik bir sonla bitmesini istemiyorum çünkü hayatýmýn
Bana göre deðilmiþ galiba tüm bu acýlý ölümler
Ve söz
Nutuklar da atmayacaðým artýk Ýskenderiye meydanýndaki
Cahil medrese hocalarýna
M.S. 1996 Þubat Yeniay;
Eski tadý yok artýk þu olimpiyatlarýn... Ve üstelik hava da yaðacak belli!
Zaten karlý da gösteriyor lanet olasý televizyon
Bu yüzden
Penceremden
Oyuncu köpeðim Kerberos’un paramparça ediþini izliyorum
Yan komþumun þirin mi þirin Ankara kedisini... Off; çok sýkýlýyor caným!
Bir baþýyla gözlerken beni diðeri komþumun salon camýna kilitli
Ki
Orta baþýndan çýkýp kanlý aðzýný döne döne yalayan sivri dili
Telaþla av arayan kýzýl bir yýlan gibi
Ve
Nedense gözlerimin önünden hiç gitmeyen o sahne
Yani 666. cinnet cinayetim:
...
’-Gel dinlen istersen biraz þair... Bak hava da yaðacak birazdan!
Evimin verandasýndan seyrederken yaðmuru
Hissedelim masum dokunuþlarýný rüzgarýn
Üzerimizi þefkatle örten gri bulutlarýn hatýrýna
Salýver gitsin tüm endiþeleri
Salýver ki
Duyumsayabilelim ozon kokusunu
Ve dahi
Tek tek dokunabilelim
Gökkuþaðýnýn renklerine yaðmur ertesi
-Gülüþümdeki bilgeliðin sýrrýný da vereceðim sana...
Kadim bilgilerin tek kaynaðýyým çünkü...
-Doðru bildiklerin koca birer yalan
Salýver bu yüzden doðrularýný da
Salýver ki
Benim olan *heterojen gerçekler doldursun her birinin boþalan yerini
-‘Ýþte tek nüshalarý tüm þiirlerimin’,
dediðin o sarý parþömenleri de
Güvenle býrakabilirsin þu meþe masanýn üzerine
-Homeros muydu sahi senin adýn?
-Bak; sakýn korkama Homeros
...!
Tanýþtýrayým sizi
Bu benim tamamen ehil ve zararsýz köpeðim... Oyuncu Kerberos!’
(Yýldýray Kýzýltan)
-Not*afor-
Bu yazýlmýþtaki ucube söylemler; bir 2010 þubat cinneti sonrasý
Kaleme alýnmýþ olmasý sebepli
Ve
Yazanýnýn akýl saðlýðýnýn yerinde olmadýðý sabit hükmüyle de
O dönem iþlenen vahþi seri cinayetlerde
Her hangi bir delil unsuru teþkil etmemiþtir...