güzel bir sabahýn, rüzgarýna eþlik ederek cadde de yürüyorum. sýcaðý kýran ýlýk rüzgar, mutluyum. sonra ! sonra can sýkýntýsý bir telefon konuþmasý ýlýk rüzgarýn þiddeti artmýþ tozu topraða katar olmuþ. ’’kalbimin zembereði boþaldý’’ isyan saatinde miyim ne ? aklýmda yüzlerce soru garip bir uðultu , kulaklarýmda. örümcekler aðlarýný atmakta bir oraya, bir buraya terk edilmiþ ev gibi beynimin her köþesi güzel bir sabahýn, iki adým ötesi bir gül bahçesi, kurumaya yüz tutmuþ. ’’ey yaðmur bulutu, bu güller kitap arasýnda da kurutuluyor.’’ diyaloðu ile kendi kendimle caddedeki yürüyüþüm son buldu. U/mutluyum ...
not : bilginize ’’seni seviyorum’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
maicihan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.