HASRET...
Yine hasretler dallanmaya baþladý yüreðimde
Ne yaptýysam olmuyor
Aklým fikrim zikirim akýp duruyor
Özlemleri yazýyorum
Kalem kýrýk yüreðim kýrk
Sayfam param parça
Tutunamýyorum iþte kahretsin olmuyor
Bir gün hasretleri ezip geçemedim
Fani olma yolundayken
Soluksuz üzerime gelmeye devam ediyorlar
Memleket hasreti evlat hasreti yârin hasreti
Prangalar vuruluyor bileðime yüreðime
Dilim lal dilim kemiksiz kelimeler yetim öksüz
Peyda eylemez özümden bir kaç kelam
Söylerim dinleyen saðýr haykýran lal oluveriyor
Sineme hançer yataðýný baðladým
Kaç darbeye daha katlanýr bilinmez
Bu cüsseden bu ruh çýkmadan
Huzur mutluluk yamacýma iliþmez
Payitahtým çökmüþ virane harabe olmuþ bir yürek
Hangi yana dönse gözlerim yaþlar
Yaðmur yaþlar içerime kezap olup akmaya baþlar
Çekerim gözlerimin bendine bir set
Ne set dayanýr ne bir söz dinler hasret eritiyor iþte
Ýçten içe fed etti benliðimi
Anlatmak korkmadan kýzmadan doðan güneþe
Ve ihanet etmeden þafaða beklemekteyim
Gidiþ yollarým mayýnlý diken ile bezenmiþ
Ýnfilak etsem de olmuyor ne bir ses ne bir sesleniþ
Yaram sardý benliðimi hazana ermeden bir çare
Çare ki iki dudak arasýnda ince bir çizgi
Pamuk ipliðine baðlanmýþ bir dert
Koparsa yanarým kopmasa yanarým
Sürün ve diz çök der gibi hasretler
Hangisine boyun eðilir
Hangisine salanýr bir kaç kelam
Söyler mi dilim acep
Memleketken yana bir þarký ya da bir sitem
Ya da döþer mi dudaklarýmdan evlatlarýma
Ýnceden inceye bir sitem þarkýsý
Düþmez ne bir sitem ne bir kahýr
Nameler dilimde evlat sancýsý çekerken
Ölüme meydan okurcasýna
Doðacak güneþe merhaba demeyi bekliyorum
Umut toplarým gecenin zemherisinde
Umutlarým yârimin baþýna tac olur
Güller dikenlerini sakýnýr
Yüreðimin derinliðinde büyüttüðüm hasretimden
Ar tutmuþ dikenlerin her birini
Arsýz bir dünyanýn yüreðime sýktýðý tek bir sancý gibi
Sukut ediyorum lakin
Sukutun edep olduðunu bilmez edepsiz olanlar
Sukut ediyorum sadece memleket evlat yar adýna…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.