Gül yerine gönüle kor ateþ konduran Gözyaþlarýmda boðup hergün beni yandýran Öyle acý çektimki canda kaný donduran O zalim yari görmez keþke sevmez olaydým
Bedenim ter kusmuþtu arzýnda eriyorken Canda düðümlenirde beden can veriyorken Ömür yoluna yolcu ümitler deriyorken Baðrýmý deþmeseydi kollarýnda solaydým
Uyanýrdý baharýmda her sabah gün doðmadan Güneþli günler vardý beni derde boðmadan Yaðmur gibi üstüme zehirinde yaðmadan Çiçeklerim yolmasa kokusunda dolaydým
Olmuþ sözler bir mermi hedefte vurulurum Periþan yaþýyorum sýrlarda yorulurum Silahýn namlusunda patlarým kurulurum Tetiði o silah aþk vurulup onda kalaydým
HAMÝT KARACA 15.7.2013. 22:57
Sosyal Medyada Paylaşın:
hamitkaraca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.