Mavi bir türküdür deniz

Mavi bir türküdür deniz
Seni içimden alýp götürür
Engin bir ezgidir deniz
Yalnýzlýðýmý geri getirir

Ay batarken gecemde sessiz
Bir ses duyulur içimde
Yokluðun konuþur bense yalnýz
Karanlýkta ýþýðý sönen yýldýz
Hücremi aydýnlatýr

Ruhun feneri ümit can çekiþir
Küllenen aþk çarmýða gerilir
Dalgalý gözlerimde
Kýzýl güller dirilir

Kan ister eþiðinden maðrur sevda
Acýdýr bileðimdeki kelepçe
Sahipsiz ufuklarda sallanýr þafaklar
Gül öyküsü aðlayarak yazýlýr
Kalemimde mürekkep yüreðimdeki kandýr
Sen git küçüðüm gülüþünle baþkasýný kandýr

Ýnanmam artýk sahte tebessümle
Adý sevgiyse yaþananlarýn
Ýhanettir severken gitmek
Eðer ölüyorsam yaþamak için
Bana yakýþmaz sýradan ölmek

Affet! Sözlerim kurþun kokuyorsa
Dilimde tüfek dilimde mermi
Kendimi vururum aslýnda
Kendimi
Üþüyen yüreðimi
Ellerimde diken ellerimde zincir
Beni korsan gidiþin bitirir
Telimde saklý bir infazdýr ayrýlýk
Sakaðýmdan vurur dizeler
Susarsam tendeki canýn firarýdýr ölüm
Konuþsun hasretim mýsralarda özlemim
Ben seni gönül ülkemde saklayamam gülüm


Hüseyin Özbay


Sosyal Medyada Paylaşın: