VUR BENİ
Bu þiiri sana,
Ýstasyonlarýn buz kesen yalnýzlýðýndan,
Mor daðlarýn ötesinde,
Sümbüllerin kokusundan yazýyorum sevgili,
Fýrtýnalý denizlerin sessizliðinde
Saðýr sultandan önce DUY BENÝ…
Susuz kalmýþ topraklarýn
Çatlayan dudaklarýnda,
Yapraðýna çið düþmüþ
Bir gül gibi sevdim seni.
Sevgiye aç, sana muhtaç gönüllerin
Yürek sýzýsýnda,
Sensizliðe yelken açmýþ gemilerin,
Bilinmez rotasýnda BUL BENÝ…
Ne vakit seni ansam,
Utangaç bir mum alevinin
Rüzgârlarla dans ediþi gibi
Titrerdi bedenim.
Günahkâr gecelerin sükûtunda
Boþluða deðen bir ses gibi
En aykýrý düþlerin kucaðýnda
Nefes nefes YOR BENÝ…
Sevda yüklü kervanlarýn geçtiði yollardan,
Bir gülden, papatyadan, leylaktan.
Tanýyan tanýmayan tüm canlý mahlûkattan,
Üþenmeden SOR BENÝ…
Sularýnda aþk taþýyan nehirlerin
Hasret dolu akýþýnda,
Su içen ceylanlarýn
Ürkek bakýþýnda GÖR BENÝ…
Coðrafyama düþen ilk karýn beyazýnda,
Rengârenk kumaþlara dokunan desen gibi,
Nakýþ nakýþ yüreðine ÖR BENÝ…
Meçhule giden gemiler gibi,
Bir daha dönmeyeceksen eðer
Ve bir daha
Sevmeyeceksen beni
Varlýðýna hasret
Yokluðuna ýrgat gecelerin kasvetinde
Çek silahý daya alnýma
Tek kurþunla VUR BENÝ…
_____Mehmet Þen_____
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.