Bir çocuk düþüyor gecenin karanlýðýnda
Yüreðimde sýzý gözleri
Zeytin karasý sorgular
Uðulduyor beynim
Yapamadýklarým birer birer sinemde birikiyor
Gece karanlýk
Yakýn ýþýklarý
Duvarlar üstüme üstüme geliyor
Küçülüyorum,
Uzanan ellerini tutmak isterken
Gülümseyerek uzaklaþýyor yanýmdan
Utanýyorum, býraktýðým kirli mirastan
Suskunluðumdan
Korkaklýðýmdan
Cesaretsizliðimden
Gitme çocuk!
Gece ilerliyor tüm hýrçýnlýðýyla
Sislerin arasýndan
Gökkuþaðý renkleri doluyor odaya
Binlerce renk el ele kolkala
Aliyiz diyor Ethemiz
Umuduz!
Býrakýn halinize aðlamayý
Uyanýn artýk uykularýnýzdan
Yürüyün yolumuzdan
Susmadan
Korkmadan
Cesaretle
Tutun haydi elimizden
Doðruluyorum, uzatýyorum ellerimi
Ýyi ki geldiniz çocuklar…
Yol taþlý, engebeli
Toprak katý susuz
Yabani otlar, dikenler çalýlar
Yýldýrýr mý güneþin çocuklarýný
Isýnýrken özgürlüðün ateþiyle yürekleri
Önümüzde ýþýk onlar yollarý aydýnlatan
Arkasýnda binler yürüyor
Ekmek için, su için, yaþamak için
Oksijen için, nefes için
Ýnsan insana insanca yaþamak için
Umut için, kardeþlik için
Savaþsýz günler için
Onurlu baþý dik gençlik
Yol açtýnýz hepimize
Ýyi ki varsýnýz çocuklar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.